Ik ben de koele bergen van Monteverde intussen ontvlucht. Koud mocht ik het wel niet noemen. Want de koudste temperatuur ooit opgemeten in Costa Rica zou 9°C zijn. Plus 9°C welteverstaan. Een woord dat dus niet in hun woordenboek voorkomt. Behalve dan misschien in de context van 'cold beers', 'cold cocktails', ... T-shirt of longsleeve dus weer ingewisseld voor het topje. En de 'toe-schoenen' voor de 'teen-schoenen'. Wat een gedoe toch altijd. En die gelukzalige smile kwam er zomaar bij. Zo moet een Belgisch gepensioneerde die gaat overwinteren in Benidorm zich wellicht ook altijd voelen. Enfin, wat een vergelijking.

De chauffage staat hier dus merkelijk en werkelijk vollen bak. En ja, ik heb intussen al vernomen van de gruwel-temperaturen in België. En nee, ik wil er echt niets meer over horen. Het lijkt misschien alsof ik jullie nu vierkant aan het uitlachen ben. En dat doe ik eigenlijk ook. Volgende week krijg ik hier toch een veelvoud van terug. Ik maak me geen illusies. Hoegenaamd niet. Terwijl jullie dus boven jullie stoof hangen met nen warme chocomelk - ik doe gewoon rustig voort - gaat het leven in globetrottersland ook gewoon verder. Weekend of niet. Ik keek naar mijn stappenteller, en zag dat het goed was. Na Quepos - Manuel Antonio, met zijn prachtige natuur (daar gáán we weer), levendige centrum en bounty-witte stranden, zijn we zopas gearriveerd in kuststadje Uvita. Voorlaatste stop. Het gaat als een wervelwind nu. Zo weinig tijd en nog zoveel te doen. Opnieuw lekker aan de Grote Oceaan. Of de Stille. Of de Pacific. Kiest u zelf maar. Allemaal één pot nat. Allemaal even nat. Maar ook allemaal even adembenemend... Eerste impressie : het lijkt hier wel de klok rond Happy Hour te zijn. Nee, ik heb geen alcoholprobleem. Nog niet.

Voorlaatste bestemming. De zo-goed-als voorlaatste lange busrit dus ook. Ik blijf fan van deze lokale bussen. En bijgevolg ook van hun lokale mensen. Zolang ze me maar vlotjes van punt A naar punt B kunnen brengen. En dat doen ze ook. Of van A naar C. Want er zijn hier niet zoveel grote wegen zoals bij ons, waardoor je heel af en toe opnieuw moet terugkeren naar het beginpunt, om van daaruit verder te reizen. Een beetje zoals bij Monopoly dus. "Ga terug naar start. U ontvangt geen geld". Het is en blijft een heerlijke vorm van reizen. Het landschap in al z'n verscheidenheid zien voorbij glijden. Fenomenaal. Ik word er zowaar haast lyrisch van. Lekker ontspannend. En spannend ook wel een beetje soms. Want als je al het geluk hebt de (juiste) busterminal of busstop te hebben gevonden, wachten je nog 2 uitdagingen: op welke bus ga ik springen, en op welk uur ga ik dat doen. De busschema's en hun bestemmingen lijken hier nog sneller te wijzigen dan het knipperen van je ogen. De vuilbak in dus met mijn luttele voorbereidingen. Ze zijn alweer lang achterhaald. Niet dat dat zozeer een probleem hoeft te zijn : één enkele blik van vertwijfeling, en je wordt als een koningin naar je troon geleid. Het handkussen en de knieval komen er nog nét niet bij. Ofwel zie ik er zo hulpeloos uit, ofwel zijn de mensen hier gewoon simpelweg zo behulpzaam en menslievend. Ik ga voor dat laatste. Wij, Belgen, hadden allang onze smartphone naar boven getoverd om er als wereldvreemde zombies naar te zitten staren. Het zal weer even wennen worden.

De uitgelezen verbroederingsplek ook - zo'n busterminal - voor gelijkgestemde zielen. Je herkent ze het best aan hun volgeladen rugzak. Wat anders. Liefst vanal nog enen van de Decathlon. Enen van het merk Quechua dus. Nog vlug even wat do's and don'ts ('donuts' volgens mijn spellingscontrole) uitwisselen, en daar gaat iedereen weer. Elk zijn eigen kant uit. Of dezelfde kant. Kan ook. Zie je geen rugzak, dan heb je hoogstwaarschijnlijk met een 'local' te maken. Die herken je dan weer het best aan de mand met kiekens die ze meezeulen. Of een microgolf. Of een zak bloem van 25 kg. Zolang het maar op de bus past, mag het mee. Een beetje zoals bij ons dus, en 'de Lijn'. Maar dan anders. Helemaal anders eigenlijk.

Bueno. Voor zover deze monoloog. Hoe gaat het nog met jullie trouwens?

S x