sangoescostarica.reismee.nl

A walk in the park

Costa Rica ligt dicht in de buurt van de evenaar. Is dit erg? Welnee, helemaal niet. Ik moest het gewoon even kwijt. Maar wat betekent dit nu? Welja, dat betekent gewoon dat het aantal uren donker en licht netjes verdeeld zijn. Concreet : om 6u is het al klaarlichten dag, en twaalf uur later is datzelfde licht alweer uit. Beetje vroeg donker dus naar mijn goesting. Niets speciaals misschien, zo gaat het er bij jullie nu ook min of meer aan toe. Alleen, eens heel even dat tikkeltje langer uitslapen gaat dus niet samen met deze nieuwe - en relatief korte - dagindeling. Toch zeker niet als je er hier alles wil uithalen wat er in zit. En zo kan het gebeuren dat je om zes uur 's morgens al braafjes aan het peddelen bent. In een kanootje. Op een rivier. Zo ergens te velde. Genietend van het ontwaken van de natuur. En zelf ook nog een beetje wakker worden, uiteraard. Met fluitende vogeltjes en ritselende bladeren als achtergrondmuziek. Zo zen als het maar zijn kan. Op reis gaan kan soms gekke dingen doen met een mens. O ja. Want ik zie mezelf niet meteen hetzelfde doen op de Brugse reien... Zo'n ochtelijk kano-tochtje doe je uiteraard niet alleen. Samen met nog 2 Belgen, 2 Duitsers, 2 Spanjaarden en 2 Fransmannen. Het zou bijna het begin van een mop kunnen zijn. En onder begeleiding ook natuurlijk. Want je weet maar nooit welke zwemmende monsters je onderweg tegen je peddels krijgt. Vliegende monsters zijn er in elk geval in overvloed. Maar ik was op voorhand verwittigd, en dus ook goed voorbereid : gewoon muggenspray kopen met héééél vééél DEEEEEET, zeiden ze. En ze hadden zowaar gelijk: ze gunnen me geen blik, die vrouwelijke muggen. Een flinke knauw in mijn zelfvertrouwen. U kon het al raden. (Hopelijk krijg ik geen spijt van deze woorden).

Nog zoiets: bij het opstaan check je best eens je schoenen. Gewoon even ondersteboven kieperen. Just in case er 's nachts kobben in gekropen zijn. Wat een beestenboel hier, zeg !

Trouwens, 't is niet omdat het al zo vroeg stikdonker is, dat de werkdag er voor mij sowieso al even vroeg op zit. Het leven van een reiziger kent echt wel geen rust. Niet om 18u languit in de zetel naar Blokken zien dus. Of naar Thuis. Of Familie. Niks van dat alles. Ze weten hier wel altijd iets te verzinnen om het enigszins spannend te houden. Als de dag hier nacht geworden is, dan trek je hier simpelweg je caoutchou-botten aan, pak je je pille-lamp, dompel je je nog even onder in een badje van muggenspray, en trek je vervolgens de nacht in voor een wandeling in het park. A walk in the park dus. Het mag en kan hier allemaal. Als een leger soldaten, uitgestuurd op één of andere geheime missie. Op zoek naar nachtelijke spinnen. En nachtelijke kikkers. En nachtelijke slangen enzo. Welja, iemand moet het doen.

Even voor u samengevat: Tortuguero is danig in de smaak gevallen. Het leek wel een stukje Jamaica binnen Costa Rica. Je weet wel, met zo'n sfeertje van 'Yo, peace, man'. 'No woman, no cry, man'. En zo zag het er ergens ook wel uit. Eén van de vele Nationale Parken die de komende weken nog de revue zullen passeren. Want wellicht volgen er nog wel enkele. Ik gebruik bewust een hoofdletter, want het respect voor de natuur is hier echt wel immens. Ondertussen ben ik trouwens al op mijn 3de bestemming : Puerto Viejo de Sarapiquí. U volgt maar mee op de kaart. Vroeger gearriveerd dan voorzien, dankzij de vriendelijke lift van 2 Antwerpenaren die hier met de auto op tour zijn. Met als gevolg dat ik hier in een leeg huis aankom. De buurvrouw heeft me zopas de sleutel in mijn handen gedraaid en nog vluchtig iets tussen haar 2 resterende tanden gepreveld. Iets met "2 uur". Dus de kotmadam en haar meneer zullen hier ofwel óver 2 uur zijn. Ofwel óm 2 uur. En 't Is nu iets na drieën. Ik hoop dus op het eerste. Want 't is hier écht wel vroeg donker... En stil ook. En al dat geritsel buiten. En al die andere 'rustgevende' natuurgeluiden. Enfin. En zo heb ik het kot nog even voor mij alleen. 'k Wist trouwens niet eens dat ik een hele studio-annex-keuken geboekt had? 'k Zal in afwachting dan maar met het eten beginnen, zeker? Kwestie dat iemand de ménage hier wat draaiende houdt. En oe wist nog in jullie ménage, eigenlijk? Ook allemaal druk-druk-druk? Fijn weekend in elk geval, en remember : vóór je het goed en wel beseft is het alweer maandag slash werkdag. Moehaha !

S x


Reacties

Reacties

chantal

Jouw reisverslag levert me spontaan een glimlach op .

Guido e Maria

Prachtig geschreven, met blijvende bewondering. Eigenlijk kijk ik hier nooit in mijn sloffen waarmee ik buiten werk, tot enkele weken geleden ik voelde dat er iets aan mijn teen zat, en inderdaad, een kobbe.
Het donker worden gaat ietske rapper dan hier maar waarschijnlijk ook met een knip, licht uit! Abraço.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!